The study addresses differentiation requirements concerning heritage-language speakers in foreign- and heritage-language courses at university language centers. The interviews with five lecturers of Arabic, Polish, Russian, and Turkish reveal answers to the following questions: How do the lecturers perceive heritage-language speakers' competences and how do they describe them? Furthermore, how do lecturers address the linguistic heterogeneity of their course participants in teaching? The results show that the lecturers describe heterogeneous language skills as a challenge, especially in heritage-language courses. In foreign-language courses, however, they do not perceive increased differentiation requirements, since the learning progress of foreign-language learners is central here.

В исследовании рассматриваются требования дифференциации на курсах иностранного и унаследо-ванного языков в языковых центрах университетов. На основе экспертных интервью с пятью препо-давателями арабского, польского, русского и турецкого как иностранного и/или унаследованного языков, обсуждается, как преподаватели воспринимают языковые навыки носителей унаследован-ного языка в их курсах и как они реагируют на языковую неоднородность их участников в классе. Результаты показывают, что преподаватели описывают разнородные языковые навыки как практиче-скую задачу преподавания, особенно на курсах унаследованного языка. Однако на курсах иностран-ного языка они не ощущают каких-либо повышенных требований к дифференциации, поскольку успехи изучающих иностранный язык имеют здесь центральное значение, а от носителей унаследо-ванного языка ожидается сдержанность.

Bu çalışma üniversite dil merkezlerinde verilen yabancı ve menşe dili derslerinin beraberinde getirdiği farklılaşma gerekliliklerini ele almaktadır. Arapça, Lehçe, Rusça ve Türkçe yabancı veya menşe dili eğitimi veren beş öğretim elemanı ile yapılan görüşmelere dayanarak, öğretim elemanlarının kendi öğrencilerinin dil becerilerini nasıl algıladıkları, bunu nasıl yorumladıkları ve derslerinde sınıftaki dilsel çeşitliliği nasıl dikkate aldıkları tartışılmaktadır. Nitel içerik analizinin sonuçları öyle gösteriyor ki, öğretim görevlilerinin heterojen dil becerilerini, özellikle menşe dili derslerinde, pratik bir öğretim zorluğu olarak tanımladıklarını göstermektedir. Buna karşın, yabancı dil öğrenenlerin öğrenme süreci burada merkezi olduğundan ve menşe dili konuşanlardan kısıtlama beklenildiğinden dolayı, öğretim görevlileri tarafından yabancı dil kurslarında hissedilir oranda bir farklılaşma gereksinimi algılanmamaktadır.